Jeuk bij honden

Honden krabben en likken de huid of vacht regelmatig, maar wanneer is er sprake van een aandoening? Vaak wordt jeuk veroorzaakt door een vlo, maar het kan ook andere oorzaken hebben en is daarom lastig te achterhalen. Jeuk is een reactie van de huid op een aandoening (uitwendig of inwendig). Op deze pagina lees je informatie over de meest voorkomende aandoeningen die jeuk kunnen veroorzaken en hoe je deze kan voorkomen en behandelen.

Welke aandoeningen veroorzaken jeuk?

Vlooien

Vlooien zijn erg vervelende beestjes die bij jouw hond veel irritatie kan veroorzaken. Eén vlo is al voldoende om jeuk en een vlooienplaag te veroorzaken. Per dag legt een vlo namelijk 50 eitjes en binnen de kortste keren zit er niet één vlo op jouw hond maar honderden. Een vlooienplaag kan je voorkomen door jouw hond maandelijks te ontvlooien met een vlooienbestrijdingsmiddel. Meer informatie hierover vind je op de pagina vlooien en teken bij honden.

Mijten

Er zijn diverse soorten mijten. Hieronder bespreken we de meest voorkomende. Als de hond mijten heeft is het verstandig om bij de dierenarts langs te gaan. Mijten bewegen en graven op of in de huid van een hond. Hierdoor veroorzaken ze jeuk. Net als bij vlooien legt de mijt eitjes in en op de huid waardoor mijten zich snel kunnen voortplanten. Honden proberen de mijten weg te bijten als de mijten door de huid gegraven zijn en daardoor ontstaat een rode, kale, schilferige huid.

Demodex Canis

Een van de meest voorkomende mijt is de Demodex Canis. Deze mijt komt vaak voor bij jonge honden of honden met een verminderde weerstand. Het wordt ook wel puppyschurft genoemd. Het meest voorkomende symptoom zijn de kale plekken en schilfers. Later komt de jeuk. Met het blote oog is deze mijt niet te zien. De diagnose kan daarom alleen gesteld worden met behulp van een huidafkrabsel, waarbij de dierenarts door de microscoop de mijt aantoont. Het is belangrijk om jouw hond regelmatig te laten controleren door de dierenarts.  

Schurftmijt

Schurftmijt is een zeer besmettelijke aandoening en veroorzaakt heftige jeuk die wordt veroorzaakt door een allergische reactie tegen de schurftmijt. De hond krijgt korsten, schilfers en eventueel kan er kaalheid ontstaan. Met name de oorranden, de ellebogen en de buik zijn plekken waar de mijt zich graag nestelt. Net als bij de Demodex Canis kan de diagnose alleen gesteld worden met behulp van meerdere huidafkrabsels, waarbij de dierenarts door de microscoop de mijt aantoont. Net als bij vlooien kan je bij schurftmijt ook een vlooienmiddel gebruiken met de werkzame stof selamectine, bijvoorbeeld Stronghold (link naar product Stronghold).

Oormijt

Als je hond erg schudt met zijn hoofd en regelmatig aan zijn oren krabt dan kan de hond een besmetting met oormijt hebben. In de oren zie je bij besmetting vaak zwart oorsmeer zitten. Met een oorkijker kan de dierenarts de oormijt aantonen en een behandeling toepassen. Maar niet alleen oormijt veroorzaakt jeuk in de oren. De hond heeft mogelijk vaker last van een oorontsteking. Ga voor een juiste behandeling langs bij de dierenarts.

Atopie

Atopie is een allergie tegen stoffen in de omgeving, zoals mensen dat ook kunnen hebben. Denk aan een allergie voor grassen, pollen of huisstofmijt. Sommige rassen zijn hier gevoelig voor: o.a. West Highland White Terriër, Duitse Herder, Boxer, Golden Retriever en de Labrador Retriever. De meest opvallende allergische reactie is jeuk. De allergie veroorzaakt roodhuid en schilfering van de huid. Deze huidveranderingen zijn vaak op de kop, in de oksels, liezen, op de buik en aan de poten te zien. Een ander punt om op te letten zijn de oren. Door atopie kan namelijk een oorontsteking ontstaan. Waar de hond allergisch voor is kan worden achterhaald door de dierenarts. De dierenarts neemt bloed af en doet een huidtest. Als er een allergeen is vastgesteld kan je de allergische stof zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Let ook op andere factoren die jeuk kunnen uitlokken, zoals een hoge omgevingstemperatuur en zwemmen. Probeer deze jeukprikkels zo veel mogelijk te vermijden. Een hond met een allergie kan niet geheel genezen, maar wel kunnen de problemen zo goed mogelijk onder controle worden gehouden in samenwerking met de dierenarts.

Voedselovergevoeligheid

Honden met voedselovergevoeligheid krijgen jeuk, variërend van matig tot ernstig. Bij ongeveer 15% van de honden met jeuk door voedselovergevoeligheid zijn er ook maag- en darmklachten. Om er achter te komen of jouw hond voedselovergevoelig is, moet je een eliminatie dieet houden in samenwerking met de dierenarts. De hond krijgt dan minimaal 6 weken voer waar hij niet allergisch voor kan zijn. Voor de rest mag de hond niets anders eten. Na zes weken wordt onder begeleiding ander voer aan de hond gegeven. Zodra te zien is dat de klachten terugkomen is er sprake van voedselallergie. In overleg met de dierenarts wordt er een speciaal dieetvoer voorgeschreven.

Overvulling van de anaalzakken

De anaalzakken liggen bij de sluitspier, rechts en links van de anus. Om de ontlasting vormt de anaalzak een laagje waarmee de hond zijn territorium afbakent. Deze zakken kunnen verstopt raken. Dat merk je doordat de hond rond zijn staart gaat likken en bijten. Soms gaat de hond ook ‘sleetje rijden’. De hond gaat dan met zijn kont over de grond heen schuiven. Door middel van sleetje rijden probeert de hond van de irritatie af te komen. Als jouw hond hier last van heeft ga dan langs bij de dierenarts. Vaak is het voldoende als de dierenarts de anaalklieren leeg drukt.

Jeuk kan dus veel verschillende oorzaken hebben. Zie je jouw hond regelmatig krabben, ontstaan er rode plekjes of constateer je vlooien? Neem dan de nodige stappen en ga bij twijfel of voor de juiste behandeling naar de dierenarts. Kijk op de Ranzijn dierenarts pagina voor de dichtstbijzijnde locatie en de prijzen.

De informatie in dit artikel is verschaft door Conny van Meurs, dierenarts Ranzijn tuin & dier Alkmaar.